© 2013 Erik Schothans. All Rights Reserved. webstats
Trolltunga
|
17 sept. 2013
|
|
Het stadje ODDA is een prachtige uitvalsbasis voor de hike naar de Trolltunga. Het is nog wel zo'n 15 km. rijden naar de parkeerplaats maar de route gaat over een prachtige bergweg. De parkeerplaats is niet gratis maar je kunt wel een ticket voor 24 uur kopen (VISA). |
||
De bedoeling was om rugzak, tent en slaapzak mee te nemen en dan rustig de 1ste dag voor de heenreis gebruiken, overnachten ter hoogte van de Preikestolen, zo'n 1 km. van de trolltunga, en dan een volle dag voor de terugreis plannen. Maar na het zien van de eerste 500 meter, het Mågeli-spoorbaantje, werd het plan snel omgegooid van een meerdaagse naar een dagtrip. |
||
Hoewel het verboden is lopen veel wandelaars via het niet meer in gebruikte spoorbaantje (3000+ traptreden!) Zelf nam ik het naastgelegen pad wat net zo zwaar is door de vele rotsen en modderpartijen. Deze 500 mtr en de daaropvolgende 2 km. zijn absoluut slopend voor de oude Bushman die regelmatig wordt ingehaald door in totaal 11 jonge mensen, de meesten met stokken. |
||
Na twee km. wordt het terrein makkelijker begaanbaar, op een gegeven moment zelfs een echt pad langs diverse mooie houten hutten. Het is half september en dat is goed te merken aan het weer; veel wind, geen zon, af en toe en sneeuwbui. En al snel gaat het weer bergop via rotsen en door kleine watervalletjes. Nog 6 km. te gaan het dragen van de extra proviand en het grote fototoestel wordt een ongemak. Dus onder een grote rots verstopt en de coordinaten in de navigator gezet zodat we de spullen op de terugreis wel weer terug kunnen vinden... |
||
Der panorama's worden nu echt mooi en op de hogere gedeelten krijg je een mooi overzicht over de afstanden die al zijn afgelegd. We passeren een schuilhut met bed, gastoestel en zo meer. Er ligt een rugzak in dus er is blijkbaar al iemand die er gebruik van maakt. Iets verder komen we zweedse Erica met haar braziliaanse vriend tegen. Zij hebben geen puf meer om door te gaan en genieten hier van een prachtig uitzicht over het fjord. |
||
|
De track is goed gemarkeerd met rode T's en ook zien we steeds torentjes van gestapelde stenen. Onderweg passeren we prachtige bergmeertjes en op afstand zien we watervallen. Als back-up hebben we de track ook opgeslagen in de navigator. Toch is het behoorlijk doorlopen want het is nu al 12 uur geweest en zijn nog zo'n 2 km. verwijderd van de Trolltunga waarbij het laatste gedeelte weer behoorlijk klimmen wordt. Veel dieren worden in dit ruige gebied niet gespot, enkel wat mussen en schapen. Onderweg komen we de wandelaars weer tegen die nu al aan de terugreis zijn begonnen... |
|
Aaahhh, eindelijk, de Trolltunga! Er is nog een groepje jongeren aanwezig maar die maken zich op voor de terugreis. Kan de BushMan mooi eerst even proberen de Geocache te vinden. Na een kwartier zoeken was het raak! Wat een mooi moment. De planning was om nog een km. door te lopen naar de tweede cache op de Preikestolen maar daar ontbrak de energie voor... (filmpje kort) |
||
(klik op de foto voor een vergroting) |
Het groepje is inmiddels vertrokken en de BushMan staat nu alleen op de rots. Het zonnetje breekt door en de ervaring is overweldigend. Wat een uitzicht, wat een fjord en wat een bergen! Natuurlijk ook nog even op het randje van de rots liggen om de 700 meter diepte naar het fjord te bekijken. Dat is het enige moment waarop ik dacht dat de rots nu niet op dit moment moet afbreken... Maar de rots is zo groot dat er geen moment van hoogtevrees is gekomen. Het is wel oppassen voor de windvlagen die je kunnen oppakken en waarmee je de balans kunt verliezen...(filmpje lang) |
|
De vergezichten zijn imponerend. Geen tijd meer voor nog meer foto's en filmpjes want ik wil voor het donker thuis zijn. Afdalen is geen punt voor de BushMan met zijn lange benen. Hij doet net zo lang over 100 mtr klimmen of 1 km dalen... Onderweg zien we toch nog een spoor van een troll! Snel een foto maken van de voetafdruk en dan kijken of het proviand nog terug te vinden is... | ||
|
Het heupflesje water is op dus hoog tijd om bij de proviandplek te komen. Onderweg zien we ook de gebruiker van de Emergency Shelter. Hij doet me denken aan de film " into the wild" waarbij een jongen afscheid neemt van de geciviliseerde wereld en zijn vrede gaat zoeken in de wildernis... Het pijltje van de navigator leidt feilloos naar de proviand. Nog anderhalf liter water, wat chocolade bars en een paar broodjes kaas, dat moet genoeg zijn voor de laatste vier km. |
|
De laatste etappe; het pad langs de spoorbaan naar beneden... Door modder en over stenen. De energie is helemaal op maar de knieen houden zich goed. Om half negen 's ochtends vertrokken en om half negen ' s avonds weer bij terug bij het Dacia Motel. Wat een reis, wat afzien en wat een ervaring ! | ||
Hier nog een link naar een blog van iemand die de wandeling een dag eerder heeft gedaan en precies omschrijft zoals ik de wandeling ook ervaren heb... |
||